जिडि राइ
आराङ अक टेनदा हेत्छाकुवा बब कि निछामा युङाङाचि । मो टेनदा बड्ढे सङ्साक्वा लुवादेङ अचु मापाचि मधाखाराओ युङाङा । बब निछामा छुयु मुसा सवा, साकि, साकुसङ, खिकुसङ, सङ्सिवा, छोकुमा लाम चासा युङाङाचि । अचु लेन अमुवा चाङाचि ।
अक लेन अबुवा मिनाकि यङा– ‘लु निछामो ! अङ्का निहाङ्होन खात्ङाकि छेन्बि दुप्ङा लाङा ने । खोन्कि खान्नुओ हुम्मायु तित खुत्नाने । खाना ओदा खिमदा ङे युङाङा । ढो आन्चु खिमछोङ्दु चक्चङ टुम्मा पुक्टुदेङ अङ्का खिमदा ताङादिङा । खोन्ओसा खाना साकोङ्वा मान्मुमाङ खिमदा युङा ।’ मो दुम लो देङ अनिछा बड्ढे खावा । अखाखुत भेप्लो खावा कि इम्सादा । अनिछा इम्सादा हिदा अबुवा निहाङ्होन खारालोन्टा ।
अनिछा पुवालोन्ता हिदा अबुवा मात्दङ्याङ । मोनदेङ आक्तुदोलो खावा, पारा । मेन अबुवा खादा–खादा ताला, दे चकिना ? खावा–खावाकि आप्पि ङे असोम सेत्तान्चिन । हान देम्खा चक्चङ्सि तुम ओन्दे निकि चक्चङ ताङ चोप्सि अलेन्कोन खारा युङ्साङा ।
आदेङ चक्चङ टुम्मा पुङ्सु । निछामाओ अनङा नुमा पुङ्सु । हान अङ बुवा खिमदा ता निकि चक्चङ लाचासा युङाङा । चक्चङ्सि टुमाचिआ । मोको अबुवा खिमदा मान्लाता । मोहात्निङा दोङ खारा । चासुम्ला सोन ता । चुङ्ढि, नाङ्चुङ लियाङ्सा हाक्युङ सोन छाङ वाङ्मा पुङ्सु । हान्ना अङ बुवा ता निकि अनङा नुमा पुङ्सु ।
चक्चङ्सि टुमाकि छाङ अछेन्वा मान्ता निकि साकोङ्वाआ तुक्मा पुङ्सु । बड्ढे तुक्मा खेनआ बाट्टुखाट्टु । तुआ–तुआकि हुइपा लिसा । पुक्मालोन्मा मान्रलो लिसा । अमिन्मा तुआकि देम खाप्मा लामा । अमक्वा ङे मान्लोन । असाक्मा मान्लोन । आक्तुदोकि मोदा ङे असाक्मा छे खारा ।
हेत्छाकुवाओ छेत्कुमा छे सुवादा । मो अछेत्कुमा लेट्टान्चिन्कि चक्चङ छोङ्वा लिसाओसा अदोङ्कोन चक्चङ्सि तुम्याङ हिदा ‘काफल पाक्यो, काफल पाक्यो’ नि पात्सा अबुवा बुत्याङ्सा पिलुक्ओ निमाङ ।
हान खाक्को चक्चङ ताङ्दु चक्चङ टुमा, खो मिट्टुकि लासाता खात ।
बुङ्वाखा- १८६ दाङ्का
